تدریس به روش فعال

تدریس به روش فعال

براساس مبانی نظری روش های فعال تدریس می توان گفت تدریس فعال، تدریسی است که در آن رخدادهای آموزشی به صورت تعامل های علمی، عاطفی و اجتماعی اتفاق می افتد. 

در ادامه به برخی از ویژگی‌های روش های تدریس فعال که ضرورت استفاده از این روش ها را نمایان می سازند اشاره می‌گردد:


در روش های فعال تدریس یادگیری عبارت است از تغییرات تجربه بر اثر رفتار یادگیرنده و کسب ساخت جدیدی از عملیات ذهنی. در این روش ها یادگیری تابع تحول ذهنی کودک است. و تحول روانی توضیح دهنده یادگیری است.


یادگیری در روش های فعال تدریس بر پایه اکتشاف و استقرار است. ولذا در این روش ها چگونه یادگرفتن مهم تر از چه چیز یادگرفتن است. در روش های تعاملی دانش آموزان روش یادگرفتن را نیز یاد می گیرند.


ماهیت یادگیری، تعاملی است خلاق که بدون وقفه بین دانش آموز وموقعیت آموزشی در جریان است. همان طور که پیاژه نشان داد، بیش تر آموخته های مهم ما حاصل تعامل با دیگران است. در روش های فعال تدریس آن چه دانش آموزان انجام می دهد، سبب یادگیری می شود. یادگیرنده بر اثر تاثـیر خود بر محیط و واکنش فعال در برابر عمل محیط به پیشرفت دست می یابد .


یادگیری واقعی در این روش ها عبارت است از فرایند تغییر دادن ادراکات جدید برای همخوان کردن آن ها با ساخت های شناختی فعلی از یک سو و تغییر دادن ساخت های شناختی برای همخوان کردن آن با ادراکات جدیدفعالیت دارند.

 

روابط انسانی در کلاس درس:

هدف نهایی ارتباط انسانی در یک محیط یادگیری، شناخت، انتقال، تأثیر، کنترل و هدایت است.

در ارتباطی که به منظور فرایند یاددهی – یادگیری صورت می گیرد، تلاش می شود تا با ایجاد تغییر در شرایط یادگیری، تأثیر و کنترل فکری و رفتاری فراگیران صورت گیرد و لازمه ی چنین ارتباطی، شناخت تمایلات و توانایی مخاطبان است.

برای مثال، نمی توان انتظار داشت که در یک کلاس، یادگیری مفهومی که پیش شرط های قبلی آن آموزش داده نشده است، حتی با وجود استفاده از انواع امکانات و وسایل آموزشی که موجب تسهیل ارتباط می‌شوند، به درستی اتفاق بیفتد. درست مانند زمانی که بخواهیم دانش آموزان پیش از آن که اعداد را بشناسد، چهار عمل اصلی را انجام دهند.

این شناخت، سایر ویژگی‌ها و صفات فراگیران، محیط یادگیری، مهارت های معلم و نیز کسب آگاهی از مؤلفه های فرایند ارتباط را شامل می شود. در چنین حالتی، نوع ارتباط معلم و دانش آموز، رفتار هر دو را متأثر می سازد. برای مثال، انتظار معلم از دانش آموز مبنی بر داشتن انگیزه ی یادگیری و تحرک ویژه به منظور کسب آگاهی و دانش، زمانی برآورده می شود که معلم، فردی با انگیزه ی یادگیری بالا باشد و تحرک لازم برای کسب دانش تازه را داشته باشد.

بدیهی است که فرایند یاددهی – یادگیری به شکلی است که موقعیت های متفاوتی را برای نمایاندن ویژگی‌های معلم فراهم می‌آورد.

 

تهیه کننده: فرامرز علی پور 

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه