مقاله علمی و پژوهشی " ارائه راهکاری برای تعیین موصی به مبهم در حقوق ایران با تکیه بر منابع فقه شیعه " مقاله ای است در 23 صفحه و با 57 فهرست منبع که در مجلات معتبر علمی و پژوهشی با رویکرد حقوق خصوصی منتشر شده است

در این مقاله علمی و پژوهشی به مباحث  وصیت مبهم؛ وصیت به سهم؛ وصیت به جزء؛ تعیین موصی به؛ اختیار ورثه پرداخته شده است

چکیده مقاله

در این مقاله، وصیت مبهم در حقوق ایران و فقه شیعه با هدف ارائه راهکاری در خصوص تعیین موصی به مبهم مورد بررسی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر با این پرسشها روبه رو بودیم که آیا روایات وارده در خصوص تعیین میزان موصیبه مبهم در حقوق ایران قابلیت اعمال دارد یا خیر و اینکه پذیرش قاعدهای دیگر در حقوق ایران، به عنوان مثال رجوع به ورثه برای تعیین میزان مورد وصیت به صورت قاعدهای عام، مغایر شرع محسوب میشود؟ حدود اختیار ورثه در تعیین موصیبه مبهم چقدر است؟ همچنین، آیا در وصیت تملیکی نیز قابلیت تعیین موصیبه شرط صحت آن است؟ نتیجه حاصله این بود که روایات ناظر بر تعیین موصی به مبهم اختصاص به جامعه و زبان عرب دارد و نمیتوان آن ها را در حقوق ایران اعمال نمود،

بلکه تمام موارد وصیت مبهم را میبایست تابع حکم واحد قرار داد و به موجب یک قاعده عمومی اختیار تعیین آن ها را به ورثه داد؛ گرچه ورثه نیز در تعیین موصیبه مبهم آزادی کامل ندارند و میبایست در راستای اراده و خواست موصی و عمل به متعارف، میزان آن را معلوم نمایند. از این رو، در وصیت تملیکی نیز قابلیت تعیین موصیبه شرط است و با اختیار ورثه مبنی بر معلوم کردن آن تأمین میشود. به علاوه، در صورتی که ورثه از تعیین موصیبه امتناع کنند یا نتوان به آن ها رجوع کرد، حاکم میزان آن را تعیین میکند.

عنوان مقاله [English]

Criteria For Determining the Ambiguous Testamentary Property in Iran Law with Emphasis on Shi'ite Jurisprudence Sources

چکیده [English]

This article examines the ambiguous testament in Shi'ite jurisprudence and Iran law. The purpose of this article is to present a criterion for determining the ambiguous testamentary property and heirs’ authority range in determining its amount. The questions dealt with are whether the remarked narratives (Revayat) on determining the amount of the testamentary property are applicable in Iran law or not, and whether accepting another rule in Iran law is against the jurisprudence. Moreover, the question is: Is the determination of the testamentary property a condition for the validity of that? The conclusion is that the narratives on determining the ambiguous testament are exclusive of Arab societies and languages. Hence, it is not possible to treat it as a criterion in Iran law. It is rather necessary to consider all of them under a unitary rule and entitles the heirs to determine it based on a general rule. Having said that, the heirs are not completely free in this respect, that is to say, they should determine it in accordance with the ‘will’ and volition of testator as well as with the standard of reasonableness. Therefore, in the possessive testament, the determination of the testamentary property is also a condition which is met by entitling the heirs to specify it. In addition, if heirs do not determine the testamentary or if it is not feasible to refer to them, judge will determine the amount of testamentary.

کلیدواژه‌ها [English]

ambiguous testament, testament to share, testament to portion, determining the testamentary property, power of heirs

دانشجویان دوره دکترا و کارشناسی ارشد می تواند از محتوای این مقاله برای رساله دکترا و پایان نامه کارشناسی ارشد بهره ببرند .