داستان قول درباره شهری دلگیر است. شهری خشن، زشت و بد با خیابان‌های خشک و غبار آلود که باران هم در آن نمی‌بارد. وضعیت شهر بر مردم آن شهر تاثیر گذاشته و آنها هم مانند شهرشان خشن و غمگین هستند.