ما اغلب آن‌قدر خودمان را درگیر کار و اضطراب‌های آن کرده‌ایم که احساس می‌کنیم برای هیچ‌چیزی از جمله تفریح و لذت بردن از زندگی وقت نداریم. نه‌تنها از زندگی شخصی و تفریح لذت کافی نمی‌بریم بلکه در کارمان هم به اندازه کا

تصور کنید در یکی از دانشگاه های خوب، در رشته ای که بازار کار مناسبی دارد تحصیل کرده اید. پس از صرف زمان قابل توجهی در مصاحبه شرکت های مختلف برای اولین بار استخدام می شوید. کار شروع می شود. محیط آنجا چگونه است؟ مطمئنا مانند خانه نیست. آیا مانند دانشگا

آیا تاکنون در محل کارتان احساسی شبیه به راه رفتن روی پوسته تخم مرغ داشته اید؟ احساس این که نظرات شما هیچ اهمیتی ندارند، احساس ترس از اشتباه کردن و قرار داشتن در محیطی ترسناک و تهدیدآمیز. به احتمال زیاد اگر شما هر روز پس از برگشتن به خانه درباره محیط