جاستین مول در کتاب زرافه و شغال درونمان را بشناسیم به وضوح بیان می‌کند که پذیرفتن شغال و فرصت دادن به آن و هم‌زمان زرافه بودن از روی میل شدید به سهیم بودن در شادی و صلح برای همه، امری شدنی است. زرافه به شغال کمک می‌کند حرف خود را بزند تا سنگدلی‌اش به دل‌رحمی تبدیل شود.

جاستین مول ویژگی‌های زرافه و شغال وجودمان را توصیف می‌کند و درباره این‌که افراد هنگام زرافه و شغال بودن چگونه صحبت می‌کنند، رهنمودها و مثال‌هایی در اختیارمان می‌گذارد. کتابی الهام بخش که خواننده با آن به واقع ارتباط بدون خشونت را تجربه می‌کند.

ما انسان‌ها ویژگی‌های خاصی را با بیانی شاعرانه به حیوانات نسبت می‌دهیم. می‌توان گفت که حیوانات به‌ وضوح و تقریبا به‌ طور یک‌جانبه ویژگی‌های خاصی را به نمایش می‌گذارند در حالی‌ که ما می‌توانیم آمیزه‌ای از این ویژگی‌ها را در وجود خودمان بیابیم. در یک لحظه بزدل بودن مانند موش مرکز توجه قرار می‌گیرد و لحظه‌ای دیگر کندی یک حلزون توجه ما را جلب می‌کند.

در بسیاری از کتاب‌ها، کارتون‌ها، فیلم‌ها و آثار هنری کودکان، این مطلب بیشترین کاربرد را داشته است. پیوندهایی که با حیوانات برقرار می‌کنیم اغلب به‌ قدری طبیعی هستند که دیگر نیاز به گفتن ندارد. وقتی از حیوانات به‌ صورت نمادین استفاده می‌کنیم، به زبانی جهانی که هیچ حد و مرزی ندارد سخن می‌گوییم.

حیوانات در فرهنگ و سنت سرخ‌پوستان در نقش نمادهای مقدس ظاهر می‌شوند. نمادهایی که حیوانات مظهر آن هستند به مردم در کشف رازهای زندگی کمک می‌کنند. درک ویژگی‌های حیواناتی که به آن‌ها برمی‌خوریم و پرسش از خودمان که این آگاهی چه چیزی درباره‌ خودمان می‌گوید یا چه درسی می‌توانیم از آن بگیریم بسیار سودمند است.

بنیان‌گذار ارتباط بدون خشونت، مارشال روزنبرگ، دو حیوان را انتخاب کرد تا به ایده‌هایی که بیان کرده بود قدرت و شفافیت ببخشد، یعنی زرافه و شغال. این دو نمایان‌گر دو ویژگی در ما هستند؛ تمایل به بیگانه شدن و ارتباط برقرار کردن با دیگران. شغال نماد قدرت و خشونت و فریب دادن برای زنده‌ ماندن است. البته فرار کردن از چیزی که واقعا در وجودمان در جریان است، همیشه به شکل خشونت‌ آمیز و منفی اتفاق نمی‌افتد. این فرار می‌تواند در قالب جمله‌ای باشد که به کسی می‌گوییم تا او را بستاییم و خودمان را خوب جلوه دهیم که به نظرم این هم شکل دیگری از فریب‌ کاری است.

جاستین مول (Justine Mol) سال 1949 در خانواده‌ای کاتولیک در هلند متولد شد. او هفتمین فرزند از ده فرزند خانواده است و خود سه فرزند دارد. او سال 1999 درباره ارتباط بدون خشونت مقاله‌ای به قلم‌ مارشال روزنبرگ خواند و سپتامبر 2004 در مقام مربی بین‌المللی NVC گواهی گرفت.

پس از چند سال از شبکه‌ بین‌المللی فاصله گرفت. در این مدت مقاله‌هایی درباره‌ NVC و بزرگ کردن کودکان نوشت. او همچنین دو کتاب به زبان هلندی ترجمه کرده است: داستان پشت پرده، پی‌ بردن به قدرت احساسات و آموزش عشق ورزیدن به کودکان،‌ هر دو اثر را انتشارات هارت‌مث منتشر کرده است.

در بخشی از کتاب زرافه و شغال درونمان را بشناسیم (The Giraffe and Jackal Within) می‌خوانیم:

اگر می‌خواهیم شغال باشیم، باید شغال باشیم و اگر می‌خواهیم زرافه باشیم، باید زرافه باشیم. نباید تلاش کنیم شغال را سرکوب کنیم. خسته می‌شویم، حتی احتمال دارد افسرده و مریض شویم، به بخشی از وجودمان توجه نمی‌شود و از زندگی باز می‌ایستد و در حقیقت ما فقط نیمه‌ زنده هستیم. اگر به حرف‌های شغال گوش ندهیم، اگر وانمود کنیم که وجود ندارد، می‌توانیم نقش زرافه را بازی کنیم؛ اما این به ما کمک نمی‌کند که رابطه‌ا‌ی حقیقی با دیگران برقرار کنیم. پرسش مهم این است که آیا می‌توانیم «تناسب» را رعایت کنیم؟ آیا می‌توانیم واقعا و حقیقتا از درون و بیرون زرافه باشیم.

فهرست مطالب
پیشگفتار
مقدمه
فصل اول: معرفی شغال و زرافه
فصل دوم: مارشال روزنبرگ و ارتباط بدون خشونت
فصل سوم: نمی‌توانیم شغال را رها کنیم و فقط زرافه باشیم؟
فصل چهارم: «زرافه بودن» در مقابل «مانند زرافه رفتار کردن»
فصل پنجم: گوش دادن با گوش‌های زرافه یا شغال
فصل ششم: ما هم می‌توانیم معجزه کنیم
فصل هفتم: شغال بودن با دیگران: آنچه درباره‌ ما می‌گوید
فصل هشتم: زبان شغال و زرافه
فصل نهم: تغییر اجتماعی
فصل دهم: نظر نویسندگان دیگر درباره‌ شغال و زرافه
سخن پایانی
درباره‌ نویسنده
منابع