کتاب قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، به ‌منظور آگاهی از مواد رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به مأمورین یا واحدها یا آیین‌نامه‌های دولتی و احقاق حقوق آن‌ها، توسط سعید استادزاده تالیف شده است.

در اجرای اصل یکصد و هفتاد و سوم (۱۷۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به منظور رسیدگی به شکایات، تظلّمات و اعتراضات مردم نسبت به مأموران، واحد‌ها و آیین‌نامه‌های دولتی خلاف قانون یا شرع یا خارج از حدود اختیارات مقام تصویب کننده، دیوان عدالت اداری که در این قانون به اختصار «دیوان» نامیده می‌‌شود زیر نظر رئیس قوه قضاییه تشکیل می‌‌گردد.

این دیوان در تهران مستقر است و متشکل از شعب بدوی، تجدید نظر، هیأت عمومی و هیأت‌های تخصصی است. تشکیلات قضایی، اداری و تعداد شعب دیوان با تصویب رئیس قوه قضاییه تعیین می‌‌شود.

رئیس دیوان عدالت اداری می‌‌تواند پیشنهادات خود را به رئیس قوه قضاییه ارائه نماید.

هر شعبه بدوی دیوان از یک رئیس یا دادرس علی‌البدل و هر شعبه تجدید نظر از یک رئیس و دو مستشار تشکیل می‌‌شود. شعبه تجدید نظر با حضور دو عضو رسمیت می‌‌یابد و ملاک صدور رأی، نظر اکثریت است. آراء شعب تجدید نظر دیوان قطعی است.

در کتاب قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری می‌خوانیم که چنانچه جلسه شعبه تجدید نظر با حضور دو عضو رسمیت یابد و هنگام صدور رأی اختلاف نظر حاصل شود، یک عضو مستشار توسط رئیس دیوان به آنان اضافه می‌‌شود. قضات دیوان با حکم رئیس قوه قضاییه منصوب می‌‌شوند و باید دارای ده سال سابقه کار قضایی باشند. در مورد قضات دارای مدرک کار‌شناسی ارشد یا دکترا در یکی از گرایش‌های رشته حقوق یا مدارک حوزوی هم‌تراز، داشتن پنج سال سابقه کار قضایی کافی است.