کتاب میکروجلبک طلای سبز آینده

کتاب میکروجلبک طلای سبز آینده

 

کتاب میکروجلبک طلای سبز آینده نوشته‌ی علی گنجیان خناری، دامنه وسیعی از موضوع‌های مربوط به میکروجلبک و کاربرد آن‌ها در صنایع مختلف و همچنین بیوتکنیک تولید میکروجلبک و سیستم‌های کشت، روش‌های جداسازی فاز جامد از مایه و معرفی محیط کشت‌های مختلف را معرفی کرده است.

جلبک‌ها تولید کنندگان مهم مواد آلی در محیط‌های آبی هستند و این به دلیل داشتن کلروفیل است. جلبک‌ها موجودات فتواتوتروف محسوب شده و از طریق فتوسنتز غذا و انرژی تولید می‌کنند. در اکوسیستم‌های آبی جلبک‌ها و بخش مهمی از زنجیره‌ی غذایی موجودات آبزی و ماهی‌ها را تشکیل می‌دهند و لذا بخش عمده‌ای از تولیدات آبزیان مستقیما وابسته به وجود آن‌ها است.

جلبک‌ها نه تنها تامین کننده غذا و انرژی در محیط‌های آبی هستند بلکه به واسطه‌ی عمل فتوسنتز و متصاعد نمودن اکسیژن محیط اطراف خود را اکسیژنه نموده و برای حیات آبزیان مساعد می‌نمایند. اگر جلبک‌ها از روی کره زمین و از اقیانوس‌ها برداشته می‌شدند در حیات انسان‌ها و همه موجودات اختلال ایجاد می‌شد. اولین تاثیر سومنفی جلبک‌ها بر روی آبزیان می‌بود که غذای آن‌ها را تشکیل می‌دهند. بسیاری از جلبک‌ها میکروسکوپی بوده و در سطح آب زندگی می‌نمایند و آن‌ها را فیتوپلانکتون نامند. فیتوپلانکتن‌ها به عنوان موجودات تولید‌ کننده در صدر زنجیره غذایی آبزیان قرار می‌گیرند و از لحاظ تولید اکسیژن و غذا نقش اساسی دارند.

با توجه به اهمیت میکروجلبک‌ها در دنیا مخصوصاً در کشور عزیزمان ایران و نبود اطلاعات جامع، مفید و کاربردی در زمینه شناسایی و پراکنش میکروجلبک‌های حوضه جنوبی دریای خزر، کشت و دستیابی به بیوتکنیک تولید انبوه میکروجلبک، نیاز شده تا این اطلاعات مفید، علمی و کاربردی در اختیار علاقه‌مندان به میکروجلبک قرار گیرد؛ و گامی باشد برای تولید صنعتی و کاربردی این طلای سبز در صنایع مختلف جهت دستیابی به محصولات ارگانیک و سالم و همچنین بالا بردن ارزش غذایی محصولاتی که از میکروجلبک استفاده شده‌اند.

شایان ذکر است، جلبک‌ها برای قرن‌ها به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم، به عنوان غذا و دارو در صنایع مختلف به صورت‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. توجه به جنبه‌های کاربردی میکروجلبک‌ها برای برخی از کشورها بسیار سودآور می‌باشد. به همین دلیل در برخی از کشورها جنبه‌های کاربردی آن در خصوص بیوتکنیک، کشت و پرورش و استفاده از گونه‌هایی که بیش‌ترین مقدار ترکیبات مورد استحصال را دارند، پیشرفت‌های فوق‌العاده‌ای صورت گرفته است.

در بخشی از کتاب میکروجلبک طلای سبز آینده (Micro-Algae: the green gold of the future) می‌خوانیم:

مصرف جلبک‌ها در برنامه غذایی روزانه در بسیاری از کشورها متداول است. در برخی از کشورهای خاور دور استفاده از جلبک‌های دریایی پیشینه بسیار دارد و به حدود 900 سال پیش از میلاد می‌رسد. تاکنون نزدیک به 160 گونه از جلبک‌های دریایی (شامل: 25 گونه آن جلبک سبز، 54 گونه جلبک قهوه‌ای، 81 گونه جلبک قرمز) مورد استفاده غذایی قرار گرفته‌اند. جمع آوری گونه‌های مختلف اسپیرولینا در آفریقا، به خصوص کشورهای چاد، سودان، اتیوپی و کنیا برای مصرف غذای انسان صورت می‌گیرد. برای بالا بردن ارزش غذایی از میکروجلبک‌ها به صورت ترکیبی در مواد غذایی و نوشیدنی استفاده می‌شود.

به دلیل اثرات سمی گزارش شده از رنگ‌های سنتتیک، تمایل برای استفاده از رنگ‌های طبیعی در مصارف دارویی و غذایی وجود دارد. با این وجود امروزه هنگام استفاده از رنگ در مصارف غذایی، دارویی، آرایشی و بهداشتی، روند رو به رشدی در جایگزین کردن منابع طبیعی همچون سیانوباکتری‌ها به خصوص اسپیرولینا پلاتنسیس با منابع سنتتیک وجود دارد. مخلوط بی‌شماری از ریز جلبک‌ها را در فروشگاه‌ها به شکل‌ها‌ی قرص، پودر، کپسول، پاستیل‌ها و مایعات به عنوان مکمل‌های غذایی می‌توان یافت.

آن‌ها هم چنین می‌توانند با محصولات غذایی مثل پاستا، بیسکوئیت‌ها، نان، اسنک‌ها، آب نبات، ماست و نوشیدنی‌های غیر الکلی ترکیب شوند و اثرات سلامتی بخش نشان دهند. در کشور‌ها‌ی آلمان، فرانسه، ژاپن، آمریکا، چین و تایلند شرکت‌های تولید و توزیع کننده غذا فعالیت‌های جدی در زمینه فروش غذاهای عمل‌گر با ریز جلبک‌ها و سیانوباکتری‌ها انجام داده‌اند.

فهرست مطالب

مقدمه
فصل اول: کاربرد جلبک‌ها در صنایع مختلف
فصل دوم: آشنایی با جلبک
فصل سوم: نیازهای اکولوژیک ریزجلبک‌ها
فصل چهارم: تکنیک‌های کشت و تولید میکروجلبک
فصل پنجم: جمع‌آوری محصول Hervesting
فصل ششم: روش تهیه محیط‌های کشت میکرو جلبک
منابع

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه