کتاب بازی ژن‌ها به قلم شلدون کریمسکی و جرمی گروبر، شرحی است پیرامون دستکاری ژنتیکی محصولات کشاورزی به منظور بالا بردن بهره‌وری و مقالاتی در رد و تایید این روش که امروزه به محصولات تراریخته مرسوم است.

کشاورزی پیشینه‌ای ده هزار ساله دارد. در طول این دوره کشاورزان بذرها را به اشتراک گذاشتند. فنوتیپ‌های مورد نظر گیاهان را انتخاب کردند و با مشاهدات و تجربه به فهم عوامل محیطی موثر بر تولید محصول دست یافتند. از طریق پرورش انتخابی، کشاورزان گیاهانی را انتخاب کردند که به بهترین شکل با منطقه‌شان سازگار بودند.

تولد گیاه‌شناسی به عنوان یک رشته به یونان باستان برمی‌گردد. تئوفراسدوس از ارسوس یکی از دانش‌آموزان ارسطو دو رساله گیاه‌شناسی که خلاصه‌ای از نتیجه هزار سال تجربه مشاهده و دانش از مصر و بین‌النهرین بود را نوشت.

بعد از کشف تکنولوژی مولکول DNA نوترکیب در اوایل دهه هفتاد میلادی رشته جدید بیوتکنولوژی گیاهی کم‌تر از یک دهه بعد از آن راه‌اندازی شد. دانشمندان حالا قادر به قطع کردن و جفت کردن ژن‌ها و انتقال آن‌ها از یک موجود به موجود دیگر در نتیجه عبور از موانع گونه‌ای بودند.

بیوتکنولوژی گیاهی کار خود را در یک سمپوزیوم بین‌المللی در میامی فلوریدا در ژانویه 1983 آغاز کرد. سه گروه مستقل دانشمندان ژنتیک آزمایشاتی را که در آن ژن‌های خارجی به گیاهان وارد شده و منجر به تولید گیاهان ترنس ژنیک نرمال و بارور شدند را شرح دادند به عبارت دیگر این گیاهان حاوی ژن‌های وارد شده مصنوعی بودند.

شلدون کریمسکی (Sheldon Krimsky) و جرمی گروبر (Jeremy Gruber) در کتاب بازی ژن‌ها (The GMO deception) نشان می‌دهند که ده‌ها مورد از مطالعات تغذیه‌ی حیوانات از GMOS وجود دارد. بیشتر آن‌ها اثرات مضری را به نمایش نگذاشته‌اند. اما بدون یک برنامه‌ی آزمایش اصولی و سیستماتیک نظارت توسط نمایندگان فدرال، مردم باید دو جین از مطالعات حیوانی که اثرات مضر را نشان می‌دهند، تفسیر کنند. در زمینه‌ای از علم، یافته‌های مغایر با نظریه ایمن بودن یک ماده از مطالعاتی که هیچ‌گونه اثرات منفی را نشان نمی‌دهند مهم‌تر است.

این یافته‌های مغایر با نظریه باید پیگیری شوند تا معلوم شود که تکرار پذیر هستند و همچنین این یافته‌های روی نمونه‌های حیوانی را می‌شود به انسان‌ها تعمیم داد. همچنین مطالعات بلند مدت اضافی مورد نیاز هستند. اطمینان از اینکه GMOS ایمن هستند نمی‌تواند در غیاب مطالعات بیشتر مورد تحسین قرار گیرد.

در بخشی از کتاب بازی ژن‌ها می‌خوانیم:

از ایالات متحده تا هند کشاورزی جایگزین عملاً خود را اثبات نموده است. در ایالات متحده، در یک بررسی و مطالعه‌ی برجسته توسط شورای تحقیقات ملی دریافتند که «با اجرای تناوب زراعی اغلب عملکرد بالاتری در هر ایکر با کاهش معنی‌داری در هزینه‌های هر واحد از محصول برداشت شده تولید می‌کنند»، با وجود این واقعیت «پاره‌ای سیاست‌های پیمانی و متحدانه قبول و اتخاذ روند تناوب را دلسرد می‌کند».

در جنوب هند، در طی سال 1993 یک مطالعه و بررسی برای مقایسه کردن «مزارع اکولوژیک» در تطبیق با «مزارع معمولی یا مرسوم» یا مزارع فشرده شیمیایی انجام شد. نویسنده‌ی بررسی و مطالعه دریافت که مزارع اکولوژیک به همان اندازه‌ی مزارع شیمیایی مؤثر و پرسود و منفعت بودند. او نتیجه گیری کرد که اگر از لحاظ مالی قیاس کنیم، کشاورزی اکولوژیکی «هیچ تأثیر منفی روی امنیت غذایی» ندارد و فرسایش خاک و تخلیه‌ی حاصلخیزی خاک را کاهش می‌دهد در حالی که وابستگی خیلی کمتری به ورودی‌ها و نهاده‌های بیرونی دارد.

اما کوبا جایی است که بزرگ‌ترین آزمایش کشاورزی جایگزین در آن‌جا انجام شد. در جریان تغییرات و تحولات در آن کشور جزیره‌ای از زمان فروپاشی تجارت و بازرگانی به وسیله‌ی توده‌ی سوسیالیستی شواهدی ارائه گردید که رویکرد جایگزین می‌تواند در مقیاس‌های بزرگتر هم کار کند. قبل از سال 1989، کوبا یک نمونه اقتصادی کشاورزی به سبک انقلاب سبز براساس واحدهای تولیدی عظیم‌الجثه با استفاده از مقادیر عظیمی از مواد شیمیایی وارداتی و ماشین‌آلات برای تولید محصولات زراعی صادراتی بود، در حالی که بیش از نیمی از مواد غذایی جزیره وارداتی بود.

فهرست مطالب

پیشگفتار مترجم
مقدمه مترجم
مقدمه
کشمکش تضعیف منافع تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی
مواد غذایی تراریخته ژنتیکی تغییر دهنده‌ی ماهیت طبیعت
درس‌هایی از انقلاب سبز: آیا ما به فن‌آوری جدیدی نیازمندیم تا به گرسنگی پایان بخشیم؟
به آن‌ها اجازه دهید وعده‌ها را پس بگیرند: در این مبارزه برای تأمین غذای مردم جهان خیانتی آشکار است.
حدود اخلاقی در برابر حیوانات مهندسی زیستی
ترکیب غذا و دارو
بی‌قیدوبندی مواد غذایی
فقط بگویید نه به هورمون‌های شیر
جمع‌بندی: آینده‌ی مواد غذایی دستکاری ‌شده‌ی ژنتیک
منابع