نتیجه یک مطالعه نشان می‌دهد که روی آوردن به مصرف شیر کم چرب می‌تواند روند پیری را آهسته کرده و به انسان کمک کند تا زندگی طولانی تری داشته باشد.

به گزارش روزنامه نیویورک تایمز، این مطالعه که توسط محققان دانشگاه «بریگم یانگ» در آمریکا بر روی حدود شش هزار بزرگسال آمریکایی انجام شد، نشان می‌دهد که هر یک درصد افزایش در مصرف چربی شیر - مصرف دو درصد چربی در مقابل یک درصد شیر - چهار سال به سن بیولوژیکی بدن اضافه می‌کند.

محققان در این مطالعه، سن «دی.ان.ای» را از روی طول تلومرها شناسایی کردند. تلومرها، ترکیباتی در کروموزوم‌های انسان هستند که با افزایش سن کوتاه می‌شوند. محققان معتقدند که چربی شیر پرچرب، به سلول های فرد استرس وارد می‌کند که باعث آسیب و مرگ بافت های بدن می‌شود.

محققان در این مطالعه از داده های تحقیق ملی آزمایش «سلامت و تغذیه» و همچنین پرسشنامه‌های مربوط به پنج هزار و ۸۳۴ نفر استفاده کردند. تقریبا نیمی از افراد این مطالعه روزانه شیر مصرف می‌کردند و یک چهارم دیگر آنها دست کم هفته ای یکبار شیر می‌نوشیدند. تنها کمتر از یک سوم از این افراد شیر کامل، ۳۰ درصد دیگر شیر دو درصد چربی، ۱۰ درصد شیر یک درصد چربی و ۱۷ درصد شیر بدون چربی مصرف می‌کردند و حدود ۱۳ درصد نیز اصلا شیر گاو مصرف نمی‌کردند.

این مطالعه بطور حیرت آوری نشان داد، افرادی که هیچ گونه شیری مصرف نمی‌کردند، تلومرهای کوتاه‌تری از بزرگسالانی داشتند که شیر کم چرب مصرف می‌کردند به این معنی که این افراد سریعتر از افرادی که شیر کم چرب مصرف می کردند، پیر شدند.

همچنین محققان متوجه شدند که به ازای هر یک درصد افزایش در مصرف چربی شیر، تلومرها ۶۹ جفت پایه در بزرگسالانی که در این مطالعه شرکت داشتند، کوتاه تر بود که این میزان کوتاهی با افزایش چهار سال به سن بیولوژیکی برابر است.

از سوی دیگر هنگامی‌که محققان به آنالیز افرادی پرداختند که زیاد شیر مصرف می کردند، به صورت قابل توجهی متوجه شدند، بزرگسالانی که شیر کامل مصرف می‌کردند تلومرهایی داشتند که ۱۴۵ مولکول کوتاه‌تر از تلومرهای افرادی بود که شیر بدون چربی مصرف می‌کردند که این میزان معادل سال‌ها افزایش سن بیولوژیکی این افراد است.

شیر حدود دو سوم چربی اشباع دارد که تصور می‌شود باعث بروز التهاب در بدن شده و استرس اکسیداتیو را در سلول‌ها افزایش می‌دهد.

محققان خاطر نشان کردند: به نظر می‌رسد که ارتباطی که میان چربی شیر و پیر شدن سلولی که در این مطالعه مشخص شده است تا حدودی به علت افزایش التهاب و استرس اکسیداتیوی باشد که بر اثر افزایش مصرف چربی اشباع ایجاد می‌شود.

این مطالعه در مجله Oxidative Medicine and Cellular Longevity منتشر شده است.