فرهنگ پایداری در نظام اسلامی از مهم ترین و بارزترین ویژگی های این مکتب علی الخصوص تشیع به شمار می رود. از صدر اسلام تاکنون تاریخ این دین شاهد ایثارگری و شهادت طلبی مردان و زنان بزرگی بوده که تداوم آن در تاریخ انقلاب اسلامی ایرانی و هشت سال دفاع مقدس و همچنین نهضت آزادی بخش فلسطین به چشم می خورد.

این فرهنگ منشاء بیداری، آگاهی، جوانمردی، شجاعت، شور و نشاط مردم بوده است و جامعه را از حالت سکون به حالت حرکت و جنبش و پویایی در آورده و خدمت بزرگی را به جامعه هایی که اسیر استبداد و زورگویی بوده اند، نموده است.

در کتاب حاضر نگارنده به دنبال آن است که با تطبیق نکات مشترک در خاستگاه شعر پایداری و بارز نمودن این ویژگی ها در قالب شعری و سبک های محتوایی این نکته را به خوانندگان تحقیق یادآوری می نماید که دردهای مشترک در تمامی نقاط جهان در بین انسان ها وجود دارد علی الخصوص که این دردها نشأت گرفته از یک بینش دینی بزرگی باشد که با تکیه بر آن می توان اصول این ادبیات را طرح ریزی نمود.
فهرست مطالب

فصل اول کلیات
فصل دوم : ادبیات تطبیقی و ارزشهای علمی آن
فصل سوم : ادبیات پایداری در ایران و ویژگی های آن
فصل چهارم : ادبیات پایداری در فلسطین
فصل پنجم : مشترکات و متفرقات سبکی و محتوایی شعر پایداری در ایران و فلسطین
نتیجه گیری
فهرست و منابع