برای عاشق حضرت مهدی علیه السلام، در و دیوار، باغ و گلستان، ماه و خورشید و اسمان، همه و همه یاداور جلوه ای از معشوق است، و عاشق مهدی علیه السلام نیز، چنین عاشقانه همه جا حضرت مهدی علیه السلام را می نگرد؛ به ویژه ان که روایات و ایات فراوانی این نشانه ها را پر رونق و زیباتر به چشم جان نشان می دهد.

به صحرا بنگرم صحرا ته بینم 
به دریا بنگرم دریا ته بینم 
به هرجا بنگرم کوه و در و دشت 
نشان از قامت رعنا ته بینم[1]

 
1. ماه و مهدی
یکی از اعمال در استانه شب اول، همان(استهلال) یعنی طلب دیدن ماه است. از کلمه (ماه) می توانیم یاداور حضرت مهدی رحمه الله شویم به دو جهت:

1. چون در روایات و دعاها حضرت مهدی رحمه الله تشبیه به ماه شده اند مثل: وجهه کالقمر الدری.[2] چهره اش مانند ماه نورانی است و. .. کفلقه قمر.[3] مانند پاره ماه است و در دعای ندبه درباره صفات امامان معصوم علیهم السلام امده که انها (ماه های فروزانند. .. و الاقمار المنیره. که حضرت مهدی رحمه الله یکی از ان هاست.

2. همانطور که مومنین مترصدند و اماده می شوند که ماه شب رمضان را ببینند و وظیفه خود را عملی کنند، باید اماده باشند که (ماه فاطمه) چه زمانی از (افق کعبه، نمایان می شود بلکه باید تاریکی های گناه را بزدایند تا هر چه زود تر چهره تابناک مهدی طلوع کند.

2. میهمانی خدا
ماه رمضان، ماه (ضیافه الله) و میهمانی دادن خداست که میزبان ان حضرت مهدی علیه السلام است. چون: بیمنه رزق الوری، به یمن و برکت حجت بن الحسن علیه السلام است که موجودات روزی می خورند.

گرچه، اگر با دیده دقت بنگریم در همه سال و همه انات سفره میهمانی خدای کریم همراه میزبانی حضرت مهدی رحمه الله برقرار است چنان که سید بن طاووس رحمه الله گوید:

نزیلک حیث ما اتجهت رکابی                      ضیفک حیث کنت من البلاد

ای امام زمان من بر تو نازل می شوم هر کجا که راحله ام روی اورد و مرا وارد نماید. و میهمان تو هستم در هر کجا که باشم از شهر ها (چون هستی مملوک توست).

میزبانی و خلق مهمانت

 
همه بنشسته بر سر خوانت 
جانب خلق دایما جاری است 
ریزش سیل وار احسانت 
 

3. جلسات قران
جلسات قران که برپا می شود خارج از چند امر نیست: تلاوت ـ قرایت ـ ترجمه ـ تفسیر ـ حفظ.

وقتی در ماه مبارک رمضان مشغول امور مذکور هستیم باید بدانیم که مصداق اتم و اکمل و اجمل و بهترین تالی و قاری و مترجم و مفسر و حافظ قران، حضرت صاحب الزمان مهدی موعود موجود رحمه الله می باشند. چرا که در زیارتنامه ال یس و جامعه می خوانیم که:

1. السلام علیک یا تالی کتاب الله (تلاوت)

سلام بر تو ای (امام زمان) که تلاوت کننده کتاب خدایی.

2. السلام علیک. .. و ترجمانه ـ و رضیکم تراجمه لوحیه (ترجمه)

سلام بر تو ای امام زمان که ترجمه کننده کتاب خدایی.

3. السلام علیک حین تقرء (قرایت)

سلام بر تو ای امام زمان که قرایت کننده کتاب خدایی.

4. السلام علیک حین. .. تبین (تفسیر)

سلام بر تو ای امام زمان که تفسیر کننده کتاب خدایی.

چه خوش است صوت قران زتو دلربا شنیدن               سوی حق نظاره کردن سخن خدا شنیدن

4. قرایت قران
ماه رمضان فصل (بهار قران) است همانطور که هر چیزی (بهاری) دارد کما قال النبی صلی الله علیه و اله و سلم: (لکل شی ربیع و ربیع القران شهر رمضان)[4] همانطور که (ماه رمضان) بهار قرایت و تلاوت و تدبر و تفکر در قران صامت است و از نفحات الهی و نسیم بهاری رمضان و قران، دل ها زنده می شود باید تفکر و تدبر کنیم به قران ناطق که در هر عصری امام معصوم می باشد. چرا که پیامبر خاتم صلی الله علیه و اله و سلم فرمودند: (انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی).

قران ناطق این زمان حضرت مهدی رحمه الله می باشند که یکی از عترت پیامبر است که حضرتش فرمودند: (المهدی من عترتی من ولد فاطمه؛[5] مهدی از خانواده من، و از فرزندان فاطمه زهرا علیها السلام است. همان اندازه که به قران می اندیشیم به عدل و شریک قران هم بیاندیشیم که می گوییم (السلام علیک یا شریک القران). اگر مردم برای قران (بهاری) دارند و ان ماه رمضان است بهار دیگری هم دارند که ان حضرت صاحب الزمان رحمه الله است که در زیارتنامه می گوییم: (السلام علیک یا ربیع الانام).[6]

ولایت مهدی رحمه الله محور قران
امام صادق علیه السلام فرمود: (ان الله جعل ولایتنا اهل البیت قطب القران و قطب جمیع الکتب علیها یستدیر محکم القران و بما نوهیت الکتب و یستبین الایمان؛[7] خداوند، ولایت ما اهل بیت را مدار قران و جمیع کتب اسمانی قرار داده است؛ ایات محکم قران بر محور ان می چرخد و به سبب ان کتب اسمانی بلند اوازه شده و ایمان اشکار گردیده).

روح قران؛ ولایت مهدی است           عین ایمان، رضایت مهدی است

 
[1]. باباطاهر.
[2]. فردوس الاخبار، ج4، ص496.
[3]. الخرایج راوندی، ج1، ص481.
[4]. وسایل الشیعه، ج10، ص302.
[5]. سنن ابی داود، کتاب المهدی، ج4، ص473، ح4280.
[6]. مفاتیح الجنان.
[7]. تفسیر عیاشی.

مجله  امان  شهریور و مهر ماه 1388 ، شماره 19 / نویسنده : عباس رمضان علیزاده