ایرنا- فصل بهار با انفجاری از گرده درختان و علف‌های هرز همراه است که می‌تواند باعث ابتلا به «رینیت آلرژیک» (تب یونجه) شود. طبق اعلام «مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری» (CDC)، نزدیک به ۸٪ از بزرگسالان آمریکایی (۲۰ میلیون) و بیش از ۷٪ از کودکان (۶ میلیون) آلرژی فصلی را تجربه می کنند.

علائم آلرژی بهاری عبارتند از عطسه کردن، گرفتگی بینی، آبریزش بینی، خارش چشم ها، آبریزش چشم ها، خارش دهان یا گلو ، خس خس سینه ،سرفه کردن ،دشواری در تنفس و تنگی قفسه سینه.مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC)، گزارش می دهد که کودکان بین ۱۲ تا ۱۷ سال به ویژه آسیب پذیر هستند. علاوه بر این، آلرژی های فصلی ممکن است بروز یا شدت علائم تنفسی را در بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم افزایش دهد.

آلرژن های رایج بهاری

آلرژن به هر ماده ای گفته می شود که یک پاسخ ایمنی غیرطبیعی ایجاد کند که طی آن بدن با یک تهدید درک شده که درواقع بی ضرر است، مبارزه می کند. گرده های آزاد شده توسط درختان و سایر گیاهان در فصل بهار یک آلرژن رایج است. گرده برای تولید مثل گیاه مهم و حیاتی است و به راحتی به صورت ذرات ریز پودری که در هوا حرکت می کنند، تنفس می شود.

درختان توس ،سرو ، سنجد، افرا، بلوط ،صنوبر، چنار، گردو و سرو قرمز غربی از درختانی هستند که بیشتر با رینیت آلرژیک مرتبط هستند. در اواخر بهار، گرده های علف عامل اصلی این بیماری هستند و ممکن است شامل گرده علف برمودا، بلوگرس ،چمن باغ، چمن قرمز، علف شیرین بهاری و تیموتی گراس باشد؛ در مقابل، آلرژن ها مانند گرده «ابروسیا» (نوعی علف وحشی) در تابستان بیشتر دیده می شود. هاگ های کپک نیز یکی از علل شایع آلرژی هستند که از بهار شروع می شود و تا پاییز ادامه می یابد.

تشخیص

بسیاری از مردم برای تایید اینکه عطسه های پشت سرهم و آبریزش چشم آنها که با اولین جوانه های بهار ایجاد می شود به دلیل حساسیت فصلی است ، نیازی به پزشک ندارند.

از طرف دیگر اگر آنها به پزشک مراجعه کنند و علائم خود را توضیح دهند، ممکن است پزشک نیازی به انجام آزمایشات برای تأیید تشخیص نداشته باشد. با این اوصاف، اگر علایم آلرژی علیرغم درمان بی وقفه باشد، ممکن است بخواهید برای سایر علل یا عوامل مؤثر به پزشک مراجعه کنید.این امر به ویژه در مواردی که مشکلات تنفسی قابل توجهی وجود دارد، صادق است.

بیماران مبتلا به حساسیت های شدید ممکن است نیاز به ارجاع به متخصص آلرژی داشته باشند تا آلرژن های خاص را شناسایی کنند. با این اطلاعات، متخصص آلرژی ممکن است بتواند واکسن های آلرژی را برای تعدیل پاسخ ایمنی تجویز کند.

درمان

داروها معمولاً برای کاهش علائم آلرژی فصلی و یا کاهش پاسخ بدن به آلرژن های موجود در هوا استفاده می شوند. از جمله داروهای رایج برای درمان حساسیت عبارتند از : 

آنتی هیستامین های خوراکی که با سرکوب هیستامین، یک ماده شیمیایی تولید شده توسط بدن که علائم آلرژی را تحریک می کند، کار می کنند.

ضد احتقان‌های بینی، محصولاتی هستند که بدون نسخه (OTC) در قالب‌های خوراکی، مایع، اسپری و قطره‌های بینی موجود هستند. آنها با ایجاد انقباض عروق خونی در بینی، تسکین کوتاه مدتی را ارائه می دهند.

اسپری‌های استروئیدی بینی که به‌صورت معمولی و تجویزی موجود هستند، با کاهش تورم و تولید مخاط در مجرای بینی عمل می‌کنند.

قطره های چشمی را می توان برای درمان علائم آلرژی چشمی استفاده کرد.

پیشگیری

در حالی‌که راه های کمی برای جلوگیری از آلرژن ها در فصل بهار (یا در هر زمانی) وجود دارد، اقدامات احتیاطی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض آنها انجام دهید:

- از میزان گرده افشانی در هوا مطلع شوید؛ برای این منظور پیش‌بینی وضعیت آب و هوای محلی یا وب‌سایت اداره ملی آلرژی را بررسی کنید تا شمارش روزانه گرده و همچنین از تجزیه انواع گرده یا کپک مطلع شوید.

- زمانیکه میزان گرده ها در هوا زیاد است، در خانه بمانید و اگر باید به بیرون از منزل بروید، این کار را به زمانی بعد در طول روز موکول کنید؛ زمانی که تعداد گرده ها در هوا معمولاً کمتر است.

- از دستگاه تصفیه هوا با فیلتر HEPA استفاده کنید. این فیلترها برای حذف ذرات معلق در هوا طراحی شده اند. پنجره ها را بسته نگه دارید و در صورت نیاز از کولر استفاده کنید.

- هنگام رانندگی شیشه های خود را ببندید. دریچه ها را ببندید و یا هوای داخل خودرو را به گردش درآورید.

- مرتب جاروبرقی بکشید و گرد گیری کنید. جاروبرقی ها اغلب بهترین کار را در مکیدن گرده و سایر مواد حساسیت زا مانند شوره انجام می دهند.

قبل از خواب دوش بگیرید. بدن و مو می توانند مقادیر شگفت انگیزی از گرده را هر زمان که خارج از منزل هستند جمع آوری کنند. همچنین، هر لباسی را که می پوشید در اسرع وقت بشویید. از خشک کردن لباس در فضای باز خودداری کنید. گرده می تواند به راحتی در الیاف لباس ته نشین شود و هنگامی که لباس بعداً پوشیده می شود، علائم آلرژی ایجاد کند.