مقالات روز عرفه روز دعا و نیایش

دعای عرفه از ذخائر بزرگ شیعه

دعای عرفه از ذخائر بزرگ شیعه

حضرت آیت الله مظاهری با اشاره به اهمیت روز عرفه اظهارداشته است: روز عرفه، نهمین روز از دهۀ مقدّس ذی‏الحجّة است که قرآن کریم در سورۀ فجر، قسم به آن خورده: «و الفجر و لیالٍ عشر». این دهه و روزهای عرفه و عید قربان، برای خودسازی بسیار مؤثر است. به خصوص توجه به دعای عرفۀ امام حسین «سلام‌الله‌علیه» برای پیشرفت معنوی انسان مفید است.

آیت الله مظاهری: دعای عرفه از ذخائر بزرگ شیعه است
 
دعای شریف عرفه از ذخائر بزرگ شیعه است، ولی متأسفانه آن طور که شایسته است به معانی و تعابیر بلند و سازنده آن توجه نمی شود.

حضرت آیت الله مظاهری با اشاره به اهمیت روز عرفه اظهارداشته است: روز عرفه، نهمین روز از دهۀ مقدّس ذی‏الحجّة است که قرآن کریم در سورۀ فجر، قسم به آن خورده: «و الفجر و لیالٍ عشر». این دهه و روزهای عرفه و عید قربان، برای خودسازی بسیار مؤثر است. به خصوص توجه به دعای عرفۀ امام حسین «سلام‌الله‌علیه» برای پیشرفت معنوی انسان مفید است. این دعای شریف، از ذخائر بزرگ شیعه است، ولی متأسفانه آن‌طور که شایسته است، به آن و به خصوص به معانی و تعابیر بلند و سازندۀ آن توجه نمی‌شود.

دعای عرفه در بین ادعیه و متون عرفانی، درخشندگی خاصی دارد و برای رشد معنوی و سلوک الی الله کارساز است. انسان می‏تواند عصر روز عرفه با توجه و استفاده از دعای عرفه، راه صد ساله را بپیماید. نظیر اینکه در اتاق تاریک، با زدن کلید برق، همه جا روشن می‏شود، دعای عرفه، مسیر حرکت به سوی خدا را برای آدمی روشن می‌کند و راه را به او نشان می‌دهد.

اساساً اینکه روز نهم ذی‏الحجّة را روز عرفه نامیده‌اند، به خاطر آن است که انسان در حج می‏تواند به مقام علمُ الیقین برسد و اگر قدری جلوتر برود، به مقام عین الیقین و پس از آن به مقام حقُّ الیقین خواهد رسید.

کسی که از فاصلۀ دور، آتش یا دود آن را نظاره می‌کند، می‌داند که آتش سوزنده است، یعنی در این خصوص، به علم‌الیقین رسیده است. آنکه در کنار آتش است و گرما و حرارت آن را با بدن خویش حس می‌کند، سوزندگی آتش را می‌یابد و به مقام عین ‌الیقین رسیده است. امّا مقام حقّ الیقین صرفاً متعلّق به کسی است که درون آتش باشد و با اعماق وجود، سوزندگی آتش را باور نماید.

چنین یقین و باوری، پس از برخورداری از ایمان واقعی، در سایۀ عمل و عبادت، روزی انسان می‌گردد:  «وَ اعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّی یَأْتِیَکَ الْیَقینُ»[1]

در پرتو چنین باوری، رابطۀ انسان با خداوند، نظیر رابطۀ یک چراغ با نیروگاه برق می‌شود. یعنی مخلوق چنان به خالق لایتناهی وصل می‏شود که قدرت الهی پیدا می‌کند. خداوند در حدیث قدسی می‌فرماید: بندۀ من، تو مرا اطاعت کن، آنگاه همان‌طور که من هرچه بخواهم همان می‌شود، تو هم هرچه بخواهی همان خواهد شد.

«یَا ابْنَ آدَمَ ... أَطِعْنِی‏ فِیمَا أَمَرْتُکَ ... أَنَا أَقُولُ لِلشَّیْ‏ءِ کُنْ فَیَکُونُ أَطِعْنِی‏ فِیمَا أَمَرْتُکَ أَجْعَلْکَ تَقُولُ لِلشَّیْ‏ءِ کُنْ فَیَکُونُ» [2]

در روز عرفه، انسان باید به این‌گونه مقام‌ها برسد و در روز عید قربان از خدا عیدی بگیرد. عیدی عید قربان چیست؟ همان‌طور که روزه‌دار در عید فطر، خود خداوند را عیدی می‌گیرد:«الصَّومُ‏ لِی‏ وَ انَا اجزَی بِهِ»‏[3]، حج‌گزار نیز در روز عید قربان باید خود خداوند را عیدی بگیرد. البته این عیدی، مختصّ حجاج نیست و هرکس و در هر مکانی، می‌تواند به مقام حقّ الیقین برسد و باور او در همه اعضاء و جوارحش رسوخ کند. در این صورت، می‌تواند خود خداوند را عیدی بگیرد و سعادت دنیا و آخرت را روزی خود کند. خوشا به حال این افراد.

------------

1. حجر / 99

2. ارشاد القلوب، ج 1، ص 75

3. من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 75

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه